Zo’n twintig jaar geleden stond de boom centraal in het werk van Lotje de Lussanet. De natuur is voor haar altijd een inspiratiebron geweest en gebleven. Recent heeft zij het thema ‘bomen’ weer opgepakt. Met Woud van Eeuwig Verlangen wil zij emoties interpreteren en vastleggen die voortkomen uit de alom heersende vrees voor de teloorgang van de natuur en daarmee van het leven op aarde. Gedurende haar leven heeft Lotje de aarde in uiteenlopende facetten, vormen en kleuren aan zich voorbij zien gaan. Na haar studie aan de kunstacademie in Enschede (AKI) trok zij twee jaar door Latijns-Amerika en vestigde zij zich voor langere tijd in Mexico-stad. Daarop volgde dertig jaar Madrid.

De confrontatie met andere culturen hebben in hoge mate bijgedragen aan haar belangstelling voor mythologie, archeologie en het landschap. In opdracht van het Jheronimus Bosch Art Center in ‘s-Hertogenbosch heeft zij haar naam verbonden aan een video en het daarbij behorende tweetalige boekwerk Het Wel en Wee van de Wereld. Het is háár lezing van het drieluik De Tuin der Lusten van Jeroen Bosch dat te bewonderen is in het Prado te Madrid. Vanuit Madrid vervulde zij vanaf 2011 een vier jaar durend curatorschap voor het Museum TwentseWelle (thans De Museumfabriek) in Enschede voor de tentoonstelling Kadinlar (Turks voor vrouwen). In relatie met dat project kwam de Lucy Family tot stand, een serie vrouwenfiguren die de mythische nakomelingen van “oermoeder” Lucy verbeelden. Vruchtbaarheid als metafoor voor de evolutie van natuur en beschaving is de rode draad voor Lotje. Naast abstracte wandobjecten rondom het thema bomen, kwamen kleurrijke sculpturen tot stand; veelal uitvergrote vruchten als reactie op de droogte in Spanje. Teruggekeerd naar Nederland woont zij nu in een landelijke omgeving. In Woud van Eeuwig Verlangen wil zij de toeschouwer de ogen openen voor een levenswijze die in harmonie is met de natuur, een noodzakelijke spirituele omwenteling in het bewustzijn. Zij hoopt op een gedeeld verlangen met de beschouwers van haar werk.